Always ‘namaste’

Nepal – piętnaście minut i pięćdziesiąt siedem lat później w stosunku do Indii. Chociaż jest rok 2072, nowa konstytucja liczy zaledwie parę dni. Większość Nepalczyków patrzy optymistycznie w przyszłość, jednak nie wszyscy się cieszą. Strach przed nowym oraz niezgoda niektórych ugrupowań na utratę władzy, wywołują protesty. Niektóre drogi są nieprzejezdne. Gazety rozpisują się o ofiarach, stacje telewizyjne na bieżąco relacjonują zdarzenia, miejscowi szepczą między sobą o najnowszych doniesieniach. Jednak poza mediami życie toczy się bez zmian – po cichu i bez zbędnych emocji. Wydaje się, że nic nie jest w stanie zmącić nepalskiego spokoju ducha. Czy to kataklizm, czy też nowy ustrój, uśmiechy nie nikną z ich twarzy.

***

Nepal – fifteen minutes and fifty seven years later in relation to India. Although it is the year 2072, its new constitution is only a few days old. Most Nepalis are optimistic about the future, but not everyone is happy. The fear of the unknown and political disagreements between some groups, evokes protests. Some roads are impassable. There are fatalities. All the newspapers and television stations cover current affairs. People talk about it. However, life itself goes unchanged, quietly and without unnecessary emotion. It seems that nothing can disturb the Nepalese peace of mind. Whether it is a natural disaster or a new political system, smiles do not disappear from their faces.